Ukryte owoce

Wpadła gruszka do fartuszka,

A za gruszką dwa jabłuszka.

Lecz śliweczka wpaść nie chciała,

Bo śliweczka niedojrzała.

Wierszyk z przedszkola, który pamiętam do dziś. Z resztą większość z Was również zna go na pewno bardzo dobrze.

To taki chyba przedszkolny standard.

Dziś będzie i o gruszkach i o jabłuszkach i o śliwkach.

Nasza praca była taka niby plastyczna, a niby ruchowa.

Wiktorek dziś nie malował, nie wyklejał, tylko szukał i przyklejał.

Ruszyliśmy się z naszego kącika plastycznego i od stoliczka.

Czas rozprostować nogi. 
Trochę ruchu nam nie zaszkodzi. 
Nie to żebyśmy narzekali na brak ruchu, ale ostatnio nasze prace skupiały się na pozycji siedzącej.

Poza tym stwierdziłam, że oprócz rozwoju manualnego, musimy popracować również nad rozwojem fizycznym oraz matematycznym.

Dzisiejsza praca polegała na nauce przez zabawę.

Wykonałam z brystolu duże drzewo oraz owoce.

Zadaniem Wiktorka było odszukanie ukrytych w pokoju owoców i naklejenie ich na koronę drzewa.

Proste? Proste!!!

A jakie przyjemne.

Wiedziałam, że z tym zadaniem trafię w punkt upodobań Wiktorka.

Wiktorek lubi, wręcz uwielbia naklejki. 
Zrobiłam mu więc taką naszą domową i co najważniejsze, dużą wersję najklejek.

Powiem Wam, że ta nasza zabawa była niezwykle owocna jeśli chodzi o treści edukacyjne.

Uczyliśmy się:

- nazw i wyglądu owoców,

- kolorów (choć dla Wiktorka to jeszcze abstrakcja

- określeń typu: obok, nad, na, pod.

- wykonywania poleceń i zadań stawianych dziecku

Rozwijaliśmy:

- spostrzegawczość

- umiejętność odnajdywania ukrytych przedmiotów

- orientację w przestrzeni

Łatwa, przyjemna, prosta w wykonaniu praca,a zawiera tyle treści edukacyjnych.

Było trochę ruchu, a ruch to zdrowie.

W połączeniu z owocami dają prawdziwą bombę witaminową.

Zabawa sprawdzi się u takich maluchów jak Wiktorek, ale sądzę, że i starszym dzieciom przypadnie do gustu. 
Trzeba tylko podnieść poziom i bardziej ukryć owoce oraz zaprosić do wspólnego tworzenia drzewa i wycinania owoców.